Nad rzekę i nad stawy

Pogoda ma się podobno pogorszyć. Trzeba wykorzystać słoneczną pogodę. Ponieważ ostatnio nad rzeką spotkałam dwa nowe w tym roku okazy ptaków to najpierw o tym. Srokosz siedział w oddali w szczerym polu na cienkim badylku.

Za moment przefrunął wał i usiadł na czubku wysokiego drzewa. Manewr ten powtórzył w naszej drodze powrotnej. Biały brzuszek świecił mu się z daleka. Zresztą to spory ptaszek.

Po drodze dużo śpiewających trznadli.

Na końcu naszej wędrówki wzdłuż wału, zrobiłam zdjęcie ptakowi który wydawał mi się sierpówką i nie poświęciłam mu czasu. Jak się okazało to był błąd, bo na zdjęciu w komputerze okazał się krogulcem.

Wczoraj w środę postanowiłyśmy pojechać nad stawy. Dwadzieścia minut autobusem, dziesięć piechotą i jesteśmy w lesie na skraju którego stawy, kiedyś rybne, teraz zdziczałe. W lecie częściowo mocno zarośnięte, teraz z lepszą widocznością. Kanałek zwykle oblegany przez kaczki, teraz pusty.

Przy wejściu na stawy w kilku miejscach świeże karteczki miłośników czystej przyrody.

Stawy na przeważającej powierzchni zamarznięte, widoki pastelowe, niebiesko białe. Obeszłyśmy stawy dookoła. To dość spory obszar przecięty kilkoma groblami, otoczony lasem, przeważnie sosnowym. Była niespodzianka dla mnie fantastyczna, zimorodek przeleciał tuż obok nisko nad stawem. Niestety zdjęcia nie ma. Wiedziałam że tu jest ale i tak było to zjawiskowe.

 

Kaczek niewiele, pewnie są na nieodległych prywatnych stawach rybnych.

Jest i para łabędzi niemych. Z numerka na obrączce widać że to te same co w tamtym sezonie.

Jeszcze ze spaceru po lesie czyże karmione na spuście kanału i sójka.