Stawy budzą się do życia

    Budzą się do życia dzięki krzyżówkom. Dużo ich, startują do lotu, chodzą po cienkim lodzie, kwaczą. Są na kanałku w lesie i na stawach. Nie tylko one. Dwa łabędzie nieme wykorzystują staw który częściowo jest wolny od lodu. Obserwowałam jak jeden z nich swoim ciężarem łamał cienką pokrywę lodową sunąc w naszą stronę a drugi wykorzystywał ten wolny wodny tor. Były i czaple białe i siwe dumające spokojnie nad brzegiem.

Drobnego ptactwa też trochę w lesie było. Pierwszy raz spotkałam dzięciołka.

Dzięcioły duże też stukały dziarsko.

Na ziarenka chętne były kowaliki i sikorki.

Moja pierwsza w tym roku zięba.

Słyszałam jeszcze sikorki ubogie i czyże. A to leśny cudaczek. Las jest jeszcze dość smutny, chociaż mchy się zielenią.

 Krótkie spacery

    Mój staw skokowy jeszcze sprawia mi kłopoty ale ponieważ pokazało się słońce zdobyłam się na dwa średniodystansowe wyjścia. Trochę ptaków udało mi się zaobserwować a niektóre nawet ustrzelić na fotkach. Bogatki, modraszki i kowaliki rozśpiewały się już na dobre. Pokręciłam się nad rzeką, w parku zasłuchałam się w śpiew drobnicy i ogromne krzyki sójek. Było bardzo przyjemnie. Dzwońce w dużej grupie  wyśpiewywały wesoło:

 To droga za Wisłoką i z niej ujrzałam bażanta:

 Tutaj też była okazja na malowniczy obrazek sarny pod samotnym drzewem. Mgiełka nie pozwoliła na lepszą fotkę. Później widziałam z daleka gromadkę pasących się saren.

Pokonując krzaki i wertepy, co nie służyło mojej kontuzjowanej nodze, dotarłam nad brzeg. Kiedyś tu oglądałam piękne ważki a tym razem ponad dwadzieścia krzyżówek z furkotem odleciało prawie spod nóg.

Na tym zdjęciu można kilka z nich dostrzec:

Z kładki widać było krzyżówki odpoczywające przy brzegu.

Tego dnia widziałam myszołowy, pustułkę, i dzięcioły duże. Pojawiły się bazie.

Dzisiaj dzień był znacznie pogodniejszy, a ja na spotkanie z ptakami wyszłam do parku już po ósmej godzinie i nie zawiodłam się. Po drodze na prywatnej posesji z małą plantacją choinek  na ulu usiadł krogulec. Nie było łatwo zrobić mu zdjęcia ze względu na przysłaniające gałązki. 

Tuż przy płocie żerowały dwie modraszki a w krzakach mazurki. Nie wiem czy to dla nich było bezpieczne.

W parku było wyjątkowo głośno. Dzięcioły duże dudniły aż miło, sójki dokazywały, ptaki śpiewały.

Bardzo malowniczo wyglądają owoce platana na gołych gałęziach. Zwisające, puchate kuleczki.

Najwięcej oczywiście bogatek.

Wypatrzyłam dzięcioła zielonego

i tylko jednego szczygła. Brzuszek bielił mu się w słońcu i mimo że siedział bardzo wysoko łatwo było go zauważyć.

W drodze powrotnej w miejscu, gdzie siedział krogulec, żerowały kosy.

Teraz czas na wycieczkę do lasu. Ostatni raz byłam tam w grudniu.