Pierwsze tego ro roku kukułki 

Pierwszego maja była piękna pogoda, słonecznie i ciepło. Pojechałyśmy z koleżanką nad stawy. Było to trochę utrudnione bo świąteczna komunikacja nie jest dogodna. Wydawało się że nie będzie niespodzianek. Typowe obrazki i ptaszki; piegża na wysokości, modraszki, łabędzie nieme, łyski.

Krzyżówek na wodzie praktycznie nie widać. W oddali na wyspie wylegują się samce. Samiczki zapewne siedzą ukryte w gniazdach na jajach.

Słychać było trzciniaki, rokitniczki i bąki. Słychać było też kukułki. Były dwa samce, które udało mi się sfotografować. Początkowo ukryte między gałęziami ale w końcu jeden pokazał się w całej krasie.

Kukają samce, samiczek nie było. Kukułki mają ciekawie ukształtowane nogi (zygodactyles); dwa pierwsze palce skierowane do przodu a dwa kolejne do tyłu. Zwykle ptaki mają trzy palce skierowane do przodu a jeden do tyłu.

 Wycieczka w Gorce

    Jednodniowa wycieczka w góry przekonała mnie ze mogę jeszcze wspinać się na wzniesienia mimo wieloletniej astmy. Plan był konkretny, zdobycie Gorca 1228m npm. Pogoda całkiem ładna, chociaż na zboczach sporo śniegu i błota. Trasa wiodła z Rzek przez Nową Polanę, Polanę Świnkówka, Gorc Kamienicki na szczyt Gorca. Niebieskim szlakiem, 5,6km zajęło nam około 3 godziny. 

A tu cała trasa, powrót zielonym szlakiem.

Trasa łatwo osiągalna, z łagodnymi podejściami i widokowymi polanami.

Polana Świnkówka to rozległa łąka z piękną panoramą, miejsce na odpoczynek i pierwsze zachwyty widokiem gór.

Następnym miejscem wytchnienia jest Gorc Kamienicki. Stąd już widać cel wspinaczki; wieżę widokową na Gorcu.

Szczyt porośnięty jest drzewami ale wieża widokowa pozwala cieszyć się widokiem ośnieżonych Tatr i Beskidów.

Mogliśmy cieszyć oczy pięknymi widokami oraz wiosenną przyrodą. Spotkaliśmy zawilce, lepiężnik biały, przebiśniegi, krokusy, pierwiosnki.

Droga powrotna zielonym szlakiem, słabo oznaczonym, stroma i bardzo błotnista, nie wymagała wysiłku tylko trochę uwagi. W odwrotnym kierunku nie chciałabym wędrować.

Terytorialne przepychanki łabędzi niemych 

    Kwiecień obfituje u mnie w wyjazdy i tracą na tym moje spotkania z ptakami a wiosna to najlepszy na to czas. Gdy w niedzielę doszły do mnie informacje że stawy odwiedziło duże stado łabędzi i odbywają się potyczki między gośćmi a gospodarzami, zaplanowałam poranny wyjazd w poniedziałek. Skoro świt pojechałam, licząc że łabędzie zostaną u nas.  Na pierwszym stawie aż biało; 17 łabędzi niemych i dwa pływające osobno.

Te dwa to domownicy, napuszeni i pewni siebie.

Gdy zbliżyłam się do stawu łabędzie jak to łabędzie popłynęły ku mnie licząc na jedzenie. I wtedy się zaczęło. Miejscowy, zazdrosny zareagował błyskawicznie. Wystartował, podfrunął, ślizgiem wylądował na wodzie i rozpoczął gonitwę. Reszta na zdjęciach. Taki spektakl trudno opisać słowami.

Później nastąpił odpoczynek, widać było że wymagało to od nich sporo energii.

Te akcje powtórzyły się wielokrotnie.

Pływały jeszcze łyski i krzyżówki.

W ostatnich dniach spotkałam dzięcioła białoszyjego.

Często spotykam zięby.

Przyleciały już w nasze okolice dymówki i piegże.

Dzisiaj spotkałam pierwszą w tym roku pleszkę.

Jest dużo szpaków.

U nas już kwitnie rzepak.

Zaraz będzie roznosił się zapach bzów, pojawiły się ich pąki.

A sady i parki w kwiatach i zieleni.